Kızılötesi radyant ısı enerjisi yukarıdan aşağı doğru, mahali işgal eden cisimlere (insan, eşya vb.) ve döşemeye yönlendirilmektedir. Tavanı veya içinden geçtiği havayı ısıtmaksızın cisimleri ya da insanları ısıtır. Havanın ısınması daha sonra kızılötesi ışınlarla ısınan cisimlerden taşınım ile ısı transferi sonucunda meydana gelir. Gaz yakmalı, kızılötesi radyant ısıtma sistemleri günümüzde kullanılan ısıtma sistemlerinin en konforlu ve en ekonomik olanlarından bir tanesidir.
Isıl ışınım, maddenin sahip olduğu ısı enerjisini elektro-magnetik dalgalarla, sıcaklığı nedeniyle yaymasıdır. Tüm maddeler sıcaklıklarına bağlı olmak üzere ışınım ile ısı yayarlar. Ancak ısıtma amaçlı ışınım uygulamalarında, ısıtmayı sağlayacak yüzeyin sıcaklığının 200-1000°C arasında olması beklenir. Işınım ile ısı geçişinde ışınlar dalga mekaniği kuramlarına göre enerjiyi iletmektedir. Sonuçta enerji bir ışın demeti ile yayılmaktadır. Işınlar gaz ortamda hareket edebildikleri gibi boşlukta da yol alabilirler. Taşınımda akışkan bir ortamın bulunması zorunludur. Oysa ışınım ile ısı transferinde boşluk, geçişi tam tersine iyileştirmektedir. Buna en canlı örnek olarak dünyadan yaklaşık 150 milyon km. uzaktaki güneşin dünyayı ısıtması gösterilebilir. Dolayısıyla ışınım, dünyadaki canlı hayatın oluşmasını ve bugünkü hale gelmesini sağlamıştır. Diğer hiçbir ısı geçişi yöntemi ile izah edilemeyecek bu örnek, ışınım için ışın teorisini ve dalga teorisini pekiştirmektedir.
Radyant sistemlerde prensip, yayıcılığı yüksek bir yüzeyin bir şekilde ısıtılıp bu yüzeyin ışımayı sağlaması ya da alevin ışınımından doğrudan faydalanmak için çıplak alevin kendisinin ışınım için kullanılmasıdır. Elektro-magnetik dalgalar (ışın) cisimlerin yüzeylerine çarptığında yüzeydeki molekülleri harekete geçirir ve sürtünmeden dolayı moleküllerin ısı üretmesi ile cisimler ısınır. Bir radyant ısıtma uygulamasını değerlendirmek için değişik malzeme özellikleri ve işletme kriterleri kullanılabilir.
